Leven met kanker: slokdarmkanker
Bijgewerkt: 23 januari 2023
Jaarlijks krijgen ongeveer 2500 Nederlanders te maken met slokdarmkanker. Hier zijn twee verschillende typen van. Slokdarmkanker heeft verschillende oorzaken waaronder verkeerde voeding of roken. In tegenstelling tot veel andere soorten kanker is bij slokdarmkanker pijn een van de eerste symptomen. Helaas is de prognose matig tot slecht. Leven met kanker: slokdarmkanker.
Twee typen slokdarmkanker
Er zijn twee typen slokdarmkanker, de eerste is plaveiselcelkanker. Plaveiselcel bestaat uit cellagen die sterk lijken op een muur gemaakt van plaveistenen. De oudste cellen liggen bovenaan, de jongste onderop. Plaveiselcellen vormen de buitenste laag van de slokdarm.
De andere vorm is adenokanker, dit komt voor in klierweefsel. Deze slokdarmkanker ontwikkelt zich vanuit het Barrett epitheel.
Oorzaak van kanker aan de slokdarm
Een van de belangrijkste factoren bij het ontstaan van slokdarmkanker, is wanneer de slokdarm gedurende langere tijd geïrriteerd is. Dit kan gebeuren wanneer het maagzuur vanuit de maag terug de slokdarm inloopt, zoals dit bij bepaalde aandoeningen het geval is.
De slokdarm raakt ook geïrriteerd wanneer het voedsel te heet wordt doorgeslikt, sterk gekruid is of te slecht gekauwd. Hierdoor moeten er grote en scherpe stukken door de slokdarm wat natuurlijk voor irritatie zorgt.
Rokers hebben een grotere kans op het ontwikkelen van slokdarmkanker. Het drinken van veel alcohol verhoogt de kans op het krijgen van deze vorm van kanker.
Daarnaast kunnen bepaalde schimmels waarmee het voedsel besmet is ook een oorzaak van slokdarmkanker zijn.
Symptomen slokdarmkanker
De meest voorkomende symptomen van slokdarmkanker zijn pijn en problemen met het slikken, en dan vooral bij hard voedsel. Dit veroorzaakt soms veel pijn en de patiënt zal moeite hebben met voedsel. Vloeibare stoffen gaan er meestal wat makkelijker in. De slokdarm voelt geïrriteerd en branderig aan.
Een ander kenmerk van slokdarmkanker is het zich vaak verslikken. Wanneer de tumor zo groot is dat het voedsel niet erlangs kan, dan ontstaan er braakneigingen. Het voedsel komt dan vaak weer terug omhoog.
Diagnose en behandeling
Om een diagnose te stellen is vaak een kijkoperatie nodig. Hierbij wordt een stukje weefsel weggehaald waarna dit in het laboratorium onderzocht wordt. Zo kan bekeken worden of het weefsel kankercellen bevat.
Afhankelijk van het stadium waarin de kanker zich bevindt, zijn er drie mogelijkheden voor behandeling van slokdarmkanker. Dit zijn operatie, chemokuur of bestraling.
Een operatieve ingreep
Een operatie gebeurt vaak in een vroeg stadium. Een gedeelte van de slokdarm wordt verwijderd en opnieuw verbonden met de maag. Het verwijderde gedeelte wordt uiteraard goed nagekeken op aanwezige tumoren. Wanneer de kanker verder niet is uitgezaaid dan is deze operatie in veel gevallen effectief.
Soms is het ook nodig om de gehele slokdarm te verwijderen. De arts vervangt dit door een gedeelte van de dikke darm. Dit neemt de functie van de slokdarm over. Een operatieve ingreep kan samen met bestraling en chemotherapie worden toegepast. Wanneer een operatie niet mogelijk of niet wenselijk is dan krijg je chemotherapie.
Chemokuur oftewel chemotherapie
Dit wordt soms in combinatie met een operatie gebruikt. Een chemokuur alleen wordt vaak gebruikt indien de kanker zo ver gevorderd is dat er weinig genezingskans bestaat. Of wanneer een operatie helemaal niet mogelijk is.
Chemotherapie bestaat uit chemisch bewerkte medicijnen. Deze worden via een bepaalde serie toegediend. Kankercellen kunnen zichzelf moeilijk herstellen en zullen door chemotherapie vergiftigd raken. Gezonde cellen worden ook aangetast maar kunnen. Bijwerkingen van chemotherapie zijn vermoeidheid, minder eetlust, misselijkheid maar ook haaruitval.
Bestraling bij slokdarmkanker
Bij een kleine tumor kan bestraling worden toegepast. Ook in combinatie met een operatie wordt bestraling gebruikt. Als laatste kan bestraling ter ondersteuning zijn bij een vergevorderde slokdarmkanker.
Bij uitwendige bestraling wordt een elektronenstraling opgewekt. Deze wordt op de tumor gericht, waarbij de straling schade aanricht bij de kankercellen. Kankercellen kunnen zich niet makkelijk herstellen en zullen doorgaans afsterven. Gezonde omliggende cellen worden ook aangetast. Gelukkig zullen deze cellen sneller weer herstellen. Bijwerkingen van bestraling zijn er wel, bijvoorbeeld misselijkheid, haaruitval en vermoeidheid.
Leven met slokdarmkanker: overleving oftewel prognose
De vijfjaarsoverleving betekent het aantal patiënten dat vijf jaar na de diagnose en een behandeling nog in leven is. Zo ziet de prognose eruit:
- Bij vroegtijdige ontdekking: 30-45%. Bij adenokanker (barrett) is de overlevingskans veel hoger.
- Bij uitzaaiingen: 10%
Deze cijfers zijn gemiddelden, je kunt hier uiteraard geen rechten aan ontlenen. Alleen de arts kan meer over de prognose vertellen.
Persoonlijk verhaal
Peter nam naar aanleiding van dit artikel contact met mij op, dit was in het jaar 2015. Hij wou graag zijn eigen verhaal vertellen over het leven met slokdarmkanker. Peter is 33 jaar. Hij heeft een slecht werkende maagklep, waardoor voedsel en maagzuur vaak terugloopt zijn slokdarm in. Peter vertelt zijn verhaal:
“Vanaf kind af aan heb ik last van brandend maagzuur en voedsel dat terug mijn slokdarm inloopt. Ik heb al eens een operatie eraan ondergaan. Maar na een tijd begonnen de problemen opnieuw. Ik moest weer opnieuw geopereerd worden. Maar tijdens het vooronderzoek ontdekten ze dat het niet goed zat, ik had onderin mijn slokdarm een tumor. Dit had ik nooit verwacht! Mijn vriendin was zwanger en zou over drie maanden bevallen, en dan dit erbij.
Ik ben heel bang geweest voor de dood. Echt waar. Dagelijks was ik ermee bezig. Ik wou mijn kind zien, ik wou het zien opgroeien. Ik werd geopereerd aan mijn slokdarm, waarbij ze gelijk de verbinding met mijn maag hersteld hebben. Er waren geen uitzaaiingen en het zag er verder goed uit, voor zover kanker goed te noemen is!
En toen begon het herstellen. Mijn vriendin heeft haar bevalling alleen moeten doen. Vreselijk vond ik dat. Ik heb echt gejankt erom, ik wou erbij zijn maar ik kon gewoon niet. Mijn zoon heb ik diezelfde dag nog gezien. Het is nu allemaal 2 jaar geleden. Ik ben nog regelmatig op controle. Maar het blijft allemaal rustig.
Ik heb het geluk gehad dat ze per toeval achter de slokdarmkanker kwamen, doordat ik die operatie gepland had staan. Ik breng veel tijd door met mijn zoon. Hij is alles voor mij. Ik leef nog steeds met een schuldgevoel dat ik niet bij zijn geboorte aanwezig was. Dat doet mij pijn. Het belangrijkste in mijn leven is aan mij voorbij gegaan. Ik koop soms cadeautjes voor hem om het goed te maken. Mijn zoon snapt het niet, gelukkig maar.
Ik dacht vroeger ook altijd dat alleen mensen kanker kregen die ongezond leven. Ik rook niet, ik drink niet, ik eet gezond. En toch overkwam het mij. Doordat je geconfronteerd wordt met kanker, leer je het leven beter waarderen.”
Dit verhaal is gepubliceerd met goedkeuring van Peter.
Reacties en ervaringen
Deel je ervaring over dit onderwerp, geef tips of reageer op andere gebruikers. De redactie controleert vooraf op spam of ongepaste reacties. Dit duurt maximaal 24 uur.