Aambeien tijdens de zwangerschap, wat helpt?

Bijgewerkt: 20 januari 2024

Niemand zit op aambeien te wachten, maar soms ontstaan ze toch. Bijvoorbeeld door verstoppingen, te hard persen of door een aangeboren aanleg. Tijdens de zwangerschap is de kans op aambeien sterk verhoogd. Ruim 7 op de 10 zwangere vrouwen heeft er last van. Hormonen zijn hier enerzijds de oorzaak van, en anderzijds de groter wordende baarmoeder.

Klachten bestaan vaak uit jeuk en pijn. Soms ontstaat er trombose dat gepaard gaat met veel pijn en een voelbaar bloedstolsel. Gelukkig zijn de klachten wel te verminderen, bijvoorbeeld met aambeienzalf. Aambeien genezen moeilijk. Maar goed nieuws voor zwangere vrouwen: aambeien die ontstaan zijn tijdens de zwangerschap, verdwijnen vaak weer.

---

Uitwendige en inwendige

Er zijn twee typen aambeien: de uitwendige en de inwendige. De uitwendige aambeien zijn niet alleen zichtbaar, ook zijn ze vaak goed voelbaar wanneer je er met toiletpapier langs veegt. De uitwendige aambeien zijn zichtbaar als knobbels die blauwrood van kleur zijn. De grootte varieert van een erwt tot een grote knikker.

Inwendige aambeien kan je soms wel voelen, maar zie je aan de buitenkant niet zitten. Bij het hard persen kunnen inwendige aambeien naar buiten komen. Als laatste heb je ook nog de blinde aambeien. Dit zijn aambeien die aanwezig zijn maar totaal geen klachten geven. Daardoor worden ze niet opgemerkt. Vaak gaat het hier om inwendige aambeien.

Waardoor ontstaan aambeien?

Sommige mensen hebben gewoon aanleg voor aambeien. Bij anderen heeft het puur met de manier van persen te maken. Te langdurig en te hard persen zijn uitlokkende factoren. Hierdoor wordt de bloedafvoer belemmerd en zwellen de aders op. Verder kan een langdurige verstopping ook een oorzaak zijn.

Oorzaken aambeien tijdens de zwangerschap

Tijdens de zwangerschap is de kans op aambeien net iets groter dan normaal. Dit wordt veroorzaakt doordat de baarmoeder groeit en daarmee de bloedtoevoer naar beneden toe wat belemmert. De werking van de darmen verloopt bovendien trager tijdens de zwangerschap. Dit geeft nogal een obstipatie-problemen (verstoppingen). Zoals je eerder gelezen hebt zijn dat juist factoren die ertoe bijdragen dat aambeien kunnen ontstaan.

Als laatste het zwangerschapshormoon progesteron. Dit hormoon zorgt ervoor dat de vaatwanden slapper worden. Hierdoor ontstaan er veel eerder aambeien, maar ook spataderen. Ook tijdens de bevalling kunnen er nog aambeien ontstaan. Dit wil overigens niet zeggen dat elke zwangere vrouw last krijgt van aambeien.

Symptomen en klachten

Aambeien kunnen aardig wat klachten veroorzaken. Ten eerste is er de jeuk. Deze jeuk treedt vooral na de stoelgang op, maar kan ook gedurende de dag aanwezig zijn. Klachten van pijn worden ook gevoeld. Deze pijn kan branderig of stekend zijn. Vaak is de pijn aanwezig tijdens en vlak na het persen/ stoelgang.

De klachten van jeuk en pijn verergeren in ieder geval tijdens het persen. Een slijmerige afscheiding is ook een bekend verschijnsel. Vaak zit er wat slijm op de ontlasting. De aambeien kunnen makkelijk gaan bloeden. Over het algemeen zal dit bloed op de ontlasting te zien zijn.

Soms raakt de uitpuilende aambei bekneld. Dit veroorzaakt veel pijn. Er kan hierdoor ook trombose in de aambei ontstaan. Er vormt zich dan een bloedstolsel. Dit stolsel is hard en voelt pijnlijk aan. Trombose in een aambei kan ook ontstaan zonder dat er sprake is van beknelling.

Eczeem als gevolg van aambeien

Als gevolg van aambeien kan er eczeem rond de anus ontstaan. Hierbij is de huid geïrriteerd en ontstoken. De huid kan rood zijn, droog, schilferig en jeukt.

Slijmaambeien komen vaker voor. Deze aambeien veroorzaken een sterke afscheiding van slijm. Wanneer een slijmaambei zich uitbreidt in de diepte ontstaat er soms een aarsfistel of een abces. Ook kan er een aarskloof ontstaan. Dit heeft te maken met het feit dat aambeien zeer moeilijk genezen en dus langdurig aanwezig blijven.

Behandeling van aambeien wanneer je zwanger bent

Aambeien die ontstaan zijn zullen vaak aanwezig blijven. Dit is anders dan de aambeien die tijdens een zwangerschap ontstaan. Deze verdwijnen vaak enige tijd na de bevalling spontaan . Wel kan er nog enige tijd last zijn van klachten. In dit geval kan de (huis)arts een aambeienzalf voorschrijven, of je koopt hem zelf (online). Deze zalf smeer je op de aambeien en werkt verdovend.

Een vlotte ontlasting voorkomt en bestrijdt aambeien zoveel mogelijk. In de ochtend een glas lauw water op de nuchtere maag drinken zorgt ervoor dat de spijsvertering goed op gang komt. Vezelrijke producten gaan verstoppingen tegen. Bij aandrang moet je dit niet negeren of uitstellen, omdat de ontlasting anders teveel indikt.

Ook is het belangrijk om niet te hard te persen. Na de stoelgang kun je afvegen met vochtig toiletpapier in plaats van droog papier. Dit is minder pijnlijk en werkt verkoelend en verzachtend.

In de meeste gevallen zijn aambeien twee tot zes weken na de bevalling verdwenen. Wanneer ze toch achterblijven kunnen deze met behulp van een injectie verschrompelt worden. Soms is operatief ingrijpen nodig, waarbij ze verwijderd worden.

Het is niet altijd wat het lijkt

Sommige vrouwen menen na de bevalling nog steeds aambeien te hebben doordat er flapjes zichtbaar zijn rond de anus. Het gaat hier echter niet om aambeien maar om de restanten van aambeien. Deze restanten geven verder geen klachten.